Η Λαμία είναι μια ιδιαίτερη πόλη. Όμως χωρίς το σεβασμό και το ενδιαφέρον των πολιτών της δεν μπορεί να αναδείξει την ομορφιά της. Κι αυτό είναι ένα από τα σημερινά-και ίσως το μεγαλύτερο- πρόβλημα: η έλλειψη σεβασμού των κατοίκων της απέναντι στην πόλη την ίδια αλλά και στους συμπολίτες τους.
Υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία λείπει ο σεβασμός. Ένα από αυτά είναι το θέμα των σκουπιδιών. Γιατί να βρίσκονται τα σκουπίδια έξω και γύρω από τους κάδους και όχι μέσα σε αυτούς, ταλαιπωρώντας έτσι τους εργάτες του Δήμου, αλλά δημιουργώντας και εστία μόλυνσης; Εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς, πακέτα τσιγάρων, κάθε είδους συσκευασίες, πετιούνται συχνά εκτός των κάδων. Μισοάδεια ποτηράκια του καφέ και πλαστικά μπουκάλια ή τενεκεδάκια αναψυκτικών εκσφενδονίζονται από τα παράθυρα αυτοκινήτων και συχνά σακούλες σκουπιδιών πετιούνται από τα μπαλκόνια πολυκατοικιών(!). Απλές κινήσεις, όπως το πέταγμα άχρηστων πραγμάτων σε κάδους σκουπιδιών, που θα έπρεπε να εκτελούνται αντανακλαστικά, σχεδόν μηχανικά, αγνοούνται παντελώς.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι το κυκλοφοριακό. Θέσεις πάρκινγκ, οι οποίες χρησιμεύουν για φόρτωση ή εκφόρτωση από τους εμπόρους, καταλαμβάνονται από ιδιώτες. Αυτοκίνητα και μηχανάκια περνούν ανενόχλητα μέσα από πεζόδρομους, ακόμη και πλατείες, παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια ή πιάνουν δύο θέσεις πάρκινγκ, επιβαρύνοντας την υπάρχουσα κατάσταση. Χρειάζεται πράγματι ένα αυτοκίνητο πολλών κυβικών για μετακινήσεις μέσα στην πόλη; Καταλαμβάνει περισσότερο χώρο πάρκινγκ, και επιβαρύνει πιο πολύ την κίνηση, για να μην αναφέρουμε την ηχορύπανση και την εκπομπή καυσαερίων που προκαλεί.
Συν τοις άλλοις, η Λαμία είναι μια πόλη με πολλές ανηφόρες. Είναι δύσκολο για τους πολίτες της να κυκλοφορήσουν με άνεση, πόσo μάλλον για τους ανθρώπους με προβλήματα. Και εδώ μπαίνει το πρόβλημα των υποδομών. Δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική υποδομή για ανθρώπους με αναπηρία. Σπασμένα πλακάκια στα πεζοδρόμια που με την πρώτη βροχή μετατρέπονται σε κρυφές και συχνά επικίνδυνες παγίδες για τους πεζούς. Παρτέρια εγκαταλελειμμένα, τα οποία μετατρέπονται σε τασάκια για αποτσίγαρα. Αφίσες και διαφημιστικά που ξεχάστηκαν να μαζευτούν. Πάμπολλες καφετέριες που χρησιμοποιούν το μεγαλύτερο μέρος των πεζοδρομίων και των πεζοδρόμων. Σε ορισμένες περιπτώσεις η χρήση του πεζοδρομίου είναι αδύνατη, καθώς τα τραπεζάκια “απαγορεύουν “ τη διέλευση.
Δέντρα στην άκρη του δρόμου “σκοντάφτουν” πάνω στην κακοήθεια μερικών που όχι μόνο δεν τα φροντίζουν, αλλά ξεσπούν την οργή τους (;) τη μαγκιά τους(;) πάνω τους σπάζοντάς τα.
Αδιαφορία, απαξίωση , απερισκεψία, έλλειψη αγωγής, παιδείας και μέριμνας για καλύτερη ποιότητα ζωής; Σαν να είναι η πόλη ένα ξένο σώμα που εισέβαλε στη ζωή μας και μας ενοχλεί. Σχεδόν κανείς δε δραστηριοποιείται, για θέματα που αφορούν τον ίδιο του τον εαυτό. Είτε επιρρίπτουν την ευθύνη σε κάποιον άλλο, είτε περιμένουν κινητοποιήσεις από άλλους, θεωρώντας ότι το πρόβλημα θα λυθεί από τρίτους. Χρειάζονται δραστικά μέτρα, όχι μόνο από το Δήμο, ο οποίος προσπαθεί να λύσει όποια προβλήματα μπορεί, αλλά και από τους ίδιους τους πολίτες. Η ευθύνη για την πόλη που ζούμε επιφορτίζει όλους μας. Καλύτερα να μη ρωτάμε τι κάνουν οι άλλοι για μας, παρά τι κάνουμε εμείς για αυτούς.
Ας το θεωρήσουμε ως μια πολιτιστική πρόκληση και ας σεβαστούμε το δικαίωμα του καθενός από μας να χαίρεται μια καθαρή και νοικοκυρεμένη πόλη.
ΥΓ: Θα ήταν άδικο να μην αναφερθούν οι όποιες φιλότιμες προσπάθειες έχουν γίνει για τον εξωραϊσμό και την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης στην πόλη μας, όμως το παρόν άρθρο σκοπό έχει να προβληματίσει και να βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση.
Σύνταξη: Καρπέτας Νίκος
Υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία λείπει ο σεβασμός. Ένα από αυτά είναι το θέμα των σκουπιδιών. Γιατί να βρίσκονται τα σκουπίδια έξω και γύρω από τους κάδους και όχι μέσα σε αυτούς, ταλαιπωρώντας έτσι τους εργάτες του Δήμου, αλλά δημιουργώντας και εστία μόλυνσης; Εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς, πακέτα τσιγάρων, κάθε είδους συσκευασίες, πετιούνται συχνά εκτός των κάδων. Μισοάδεια ποτηράκια του καφέ και πλαστικά μπουκάλια ή τενεκεδάκια αναψυκτικών εκσφενδονίζονται από τα παράθυρα αυτοκινήτων και συχνά σακούλες σκουπιδιών πετιούνται από τα μπαλκόνια πολυκατοικιών(!). Απλές κινήσεις, όπως το πέταγμα άχρηστων πραγμάτων σε κάδους σκουπιδιών, που θα έπρεπε να εκτελούνται αντανακλαστικά, σχεδόν μηχανικά, αγνοούνται παντελώς.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι το κυκλοφοριακό. Θέσεις πάρκινγκ, οι οποίες χρησιμεύουν για φόρτωση ή εκφόρτωση από τους εμπόρους, καταλαμβάνονται από ιδιώτες. Αυτοκίνητα και μηχανάκια περνούν ανενόχλητα μέσα από πεζόδρομους, ακόμη και πλατείες, παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια ή πιάνουν δύο θέσεις πάρκινγκ, επιβαρύνοντας την υπάρχουσα κατάσταση. Χρειάζεται πράγματι ένα αυτοκίνητο πολλών κυβικών για μετακινήσεις μέσα στην πόλη; Καταλαμβάνει περισσότερο χώρο πάρκινγκ, και επιβαρύνει πιο πολύ την κίνηση, για να μην αναφέρουμε την ηχορύπανση και την εκπομπή καυσαερίων που προκαλεί.
Συν τοις άλλοις, η Λαμία είναι μια πόλη με πολλές ανηφόρες. Είναι δύσκολο για τους πολίτες της να κυκλοφορήσουν με άνεση, πόσo μάλλον για τους ανθρώπους με προβλήματα. Και εδώ μπαίνει το πρόβλημα των υποδομών. Δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική υποδομή για ανθρώπους με αναπηρία. Σπασμένα πλακάκια στα πεζοδρόμια που με την πρώτη βροχή μετατρέπονται σε κρυφές και συχνά επικίνδυνες παγίδες για τους πεζούς. Παρτέρια εγκαταλελειμμένα, τα οποία μετατρέπονται σε τασάκια για αποτσίγαρα. Αφίσες και διαφημιστικά που ξεχάστηκαν να μαζευτούν. Πάμπολλες καφετέριες που χρησιμοποιούν το μεγαλύτερο μέρος των πεζοδρομίων και των πεζοδρόμων. Σε ορισμένες περιπτώσεις η χρήση του πεζοδρομίου είναι αδύνατη, καθώς τα τραπεζάκια “απαγορεύουν “ τη διέλευση.
Δέντρα στην άκρη του δρόμου “σκοντάφτουν” πάνω στην κακοήθεια μερικών που όχι μόνο δεν τα φροντίζουν, αλλά ξεσπούν την οργή τους (;) τη μαγκιά τους(;) πάνω τους σπάζοντάς τα.
Αδιαφορία, απαξίωση , απερισκεψία, έλλειψη αγωγής, παιδείας και μέριμνας για καλύτερη ποιότητα ζωής; Σαν να είναι η πόλη ένα ξένο σώμα που εισέβαλε στη ζωή μας και μας ενοχλεί. Σχεδόν κανείς δε δραστηριοποιείται, για θέματα που αφορούν τον ίδιο του τον εαυτό. Είτε επιρρίπτουν την ευθύνη σε κάποιον άλλο, είτε περιμένουν κινητοποιήσεις από άλλους, θεωρώντας ότι το πρόβλημα θα λυθεί από τρίτους. Χρειάζονται δραστικά μέτρα, όχι μόνο από το Δήμο, ο οποίος προσπαθεί να λύσει όποια προβλήματα μπορεί, αλλά και από τους ίδιους τους πολίτες. Η ευθύνη για την πόλη που ζούμε επιφορτίζει όλους μας. Καλύτερα να μη ρωτάμε τι κάνουν οι άλλοι για μας, παρά τι κάνουμε εμείς για αυτούς.
Ας το θεωρήσουμε ως μια πολιτιστική πρόκληση και ας σεβαστούμε το δικαίωμα του καθενός από μας να χαίρεται μια καθαρή και νοικοκυρεμένη πόλη.
ΥΓ: Θα ήταν άδικο να μην αναφερθούν οι όποιες φιλότιμες προσπάθειες έχουν γίνει για τον εξωραϊσμό και την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης στην πόλη μας, όμως το παρόν άρθρο σκοπό έχει να προβληματίσει και να βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση.
Σύνταξη: Καρπέτας Νίκος
Παιδια στγχαριτηρια για το ενδοιαφερον σας για τα κοινά! Αυτο σας καθιστά ενεργούς πολίτες και οχι "Αμερικανάκια"! Επισης να συμπληρωσω πως όλα αυτα που αναφέρατε σκουπίδια, αυτοκίνητα , μηχανάκια, στενα παιζοδρόμια, τραπεζάκια καφεταιριων, κακοτεχνίες κ.α. δυσκολευουν τη μετακινηση ατόμων με ειδικές αναγκες. Μεγαλο το προβλημα. Αυτα τα ατομα για να ενταχθούν στην κοινωνία μας πρέπει να εχουν προσβαση στα παντα!
ΑπάντησηΔιαγραφή