Ο ισχυρισμός ότι η σελήνη είναι ένα στεγνό και ερημωμένο μέρος έπαψε πια να ισχύει μετά την ανακάλυψη που πραγματοποίησε η NASA στις 9 Οκτωβρίου 2009 όταν το διαστημικό σκάφος LCROSS ( LUNAR CRATER OBSERVATION AND SENSING SATELITE) προσέκρουσε μετά από προγραμματισμένη πτήση στην σκοτεινή πλευρά της σελήνης και συγκεκριμένα στον κρατήρα CABEUS ο οποίος βρίσκεται στον νότιο πόλο της σελήνης.
Μέχρι τώρα η επιστημονική κοινότητα έκανε διάφορες υποθέσεις για τις μεγάλες ποσότητες υδρογόνου που είχαν παρατηρηθεί στους πόλους της σελήνης . Το γεγονός της ανακάλυψης νερού έδωσε την ευκαιρία σε στελέχη της NASA να δηλώσουν πως «ξεκλειδώσαμε» τα μυστικά του πλησιέστερου γείτονά μας και κατ’ επέκταση του ηλιακού μας συστήματος. Η μόνιμα σκοτεινή πλευρά της σελήνης πιθανόν να «κρατά» τα μυστικά και την ιστορία από την εξέλιξη μέχρι σήμερα καθώς σύμφωνα με πηγές της NASA η σκοτεινή πλευρά της σελήνης λειτουργεί σαν μια μορφή παγίδας η οποία συγκεντρώνει και συντηρεί πλήθος υλικού για δισεκατομμύρια χρόνια.
Για την ιστορία το διαστημικό σκάφος LCROSS το οποίο βρίσκονταν στο επάνω μέρος ενός πυραύλου ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ εκτοξεύτηκε στις 18 Ιουνίου του 2009 και μετά από ταξίδι 113 ημερών και σχεδόν 9.000.000 Χλμ έπεσε με ταχύτητα βολίδας στην επιφάνεια της σελήνης και 4 λεπτά αργότερα ακολούθησε το τμήμα LRO το οποίο και ανέλυσε τα στοιχεία της σύγκρουσης πριν και αυτό καταστραφεί με την σειρά του στην επιφάνεια της σελήνης.
Η ανάλυση των στοιχείων έγινε με την βοήθεια φασματογράφων οι οποίοι παρέχουν και τα πιο ακριβή στοιχεία για την ύπαρξη νερού στην σελήνη.
Να θυμηθούμε ότι ένας φασματογράφος καταγράφει την απορρόφηση ή την εκπομπή του φωτός από τα υλικά και με τον τρόπο αυτό μπορούμε να καθορίσουμε την σύνθεσή τους.
Βέβαια η ανάλυση των στοιχείων από τους επιστήμονες θα συνεχιστεί για πολύ καιρό προκειμένου να εξετασθούν με προσοχή όλα τα στοιχεία που προέκυψαν μετά την σύγκρουση και τα οποία ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο στην κατανόηση της σελήνης.
Επιμέλεια: Βασίλης Θάνος
Μέχρι τώρα η επιστημονική κοινότητα έκανε διάφορες υποθέσεις για τις μεγάλες ποσότητες υδρογόνου που είχαν παρατηρηθεί στους πόλους της σελήνης . Το γεγονός της ανακάλυψης νερού έδωσε την ευκαιρία σε στελέχη της NASA να δηλώσουν πως «ξεκλειδώσαμε» τα μυστικά του πλησιέστερου γείτονά μας και κατ’ επέκταση του ηλιακού μας συστήματος. Η μόνιμα σκοτεινή πλευρά της σελήνης πιθανόν να «κρατά» τα μυστικά και την ιστορία από την εξέλιξη μέχρι σήμερα καθώς σύμφωνα με πηγές της NASA η σκοτεινή πλευρά της σελήνης λειτουργεί σαν μια μορφή παγίδας η οποία συγκεντρώνει και συντηρεί πλήθος υλικού για δισεκατομμύρια χρόνια.
Για την ιστορία το διαστημικό σκάφος LCROSS το οποίο βρίσκονταν στο επάνω μέρος ενός πυραύλου ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ εκτοξεύτηκε στις 18 Ιουνίου του 2009 και μετά από ταξίδι 113 ημερών και σχεδόν 9.000.000 Χλμ έπεσε με ταχύτητα βολίδας στην επιφάνεια της σελήνης και 4 λεπτά αργότερα ακολούθησε το τμήμα LRO το οποίο και ανέλυσε τα στοιχεία της σύγκρουσης πριν και αυτό καταστραφεί με την σειρά του στην επιφάνεια της σελήνης.
Η ανάλυση των στοιχείων έγινε με την βοήθεια φασματογράφων οι οποίοι παρέχουν και τα πιο ακριβή στοιχεία για την ύπαρξη νερού στην σελήνη.
Να θυμηθούμε ότι ένας φασματογράφος καταγράφει την απορρόφηση ή την εκπομπή του φωτός από τα υλικά και με τον τρόπο αυτό μπορούμε να καθορίσουμε την σύνθεσή τους.
Βέβαια η ανάλυση των στοιχείων από τους επιστήμονες θα συνεχιστεί για πολύ καιρό προκειμένου να εξετασθούν με προσοχή όλα τα στοιχεία που προέκυψαν μετά την σύγκρουση και τα οποία ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο στην κατανόηση της σελήνης.
Επιμέλεια: Βασίλης Θάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου