Οι μαθητές τολμούν να αντικρίσουν το κεφάλι της Μέδουσας κατάματα.
Θα αγωνιστούν δίχως τεχνάσματα, με τη νεανική ματιά.







Σελίδες

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΦΟΒΟΥ



Τον Απρίλιο του 2009 ξέσπασε στην Αμερική και στο Μεξικό μια επιδημία, γνωστή ως νέα γρίπη ή γρίπη των χοίρων. Η ταχεία μετάδοση και αρκετοί θάνατοι προκάλεσαν παγκόσμιο πανικό. Επιπλέον η καθημερινή δραματική μετάδοση, μέσω των Μ.Μ.Ε., για την εξέλιξη της νόσου δημιούργησαν το φόβο και προκάλεσαν ανησυχία σε όλους μας.
Επιπλέον η υπερπροβολή αυτή περισσότερο μας τρομοκρατεί παρά μας βοηθάει στην εύρεση αποτελεσματικών τρόπων αντιμετώπισης και λύσεων. Αρχικά πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο ιός αυτός μπορεί να μεταδοθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο με το βήχα ή το φτέρνισμα ακόμα και έμμεσα μέσω διαφόρων αντικειμένων που ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή. Ακίνδυνη όμως είναι η κατανάλωση χοιρινού κρέατος. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό κέντρου Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων(ECDC) κανένα επιστημονικά τεκμηριωμένο δεδομένο δε συμφωνεί με την άποψη ότι ο ιός είναι δυνατόν να μεταδοθεί μέσω της κατανάλωσης κρέατος. Ευτυχώς δηλαδή γιατί στο τέλος θα αρχίσω τη δίαιτα που συνέχεια αναβάλω. Επίσης είναι καλό να γνωρίζουμε ότι τα ταξίδια, ειδικά σε περιοχές όπου έχουν παρατηρηθεί κρούσματα προτιμότερο είναι να περιορίζονται ή να αποφεύγονται. Τώρα για όσους είναι ταξιδιάρηδες μόλις επιστρέψουν στην πατρίδα τους το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να κλειδαμπαρωθούν επτά ημέρες στο σπιτάκι τους να ξεκουραστούν από το πολύωρο ταξίδι τους και να βρίσκονται σε επιφυλακή.
Ό, τι και να λέμε όμως ο μεγάλος χαμός θα αρχίσει από το Νοέμβριο. Όχι ότι τώρα βέβαια είναι πιο ήρεμα τα πράγματα, καθώς έκλεισαν ήδη δύο σχολεία στην Αθήνα και δύο νηπιαγωγεία. Ο συνολικός αριθμός εργαστηριακά επιβεβαιωμένων κρουσμάτων νέας γρίπης Α(Η1Ν1)ν στην Ελλάδα μέχρι 28/9/2009 είναι 2.228 ενώ έχουν αναφερθεί τρεις θάνατοι. Οι εποχιακές ιώσεις έχουν ξεκινήσει και τα συμπτώματα είναι ο βήχας και το φτέρνισμα. Παρόμοια είναι και για τον Η1Ν1. Αιφνιδιαστικός πυρετός, πονοκέφαλος, βήχας, ρίγη, πόνος στο σώμα ακόμα και διάρροια και εμετός αποτελούν χαρακτηριστικά σημάδια νοσηρής κατάστασης. Το πιο πιθανό, όμως, είναι εμείς να αντιδράσουμε υστερικά παίρνοντας τηλέφωνο στο γιατρό μας τα μεσάνυχτα για να του ανακοινώσουμε ότι έχουμε…. μπούκωμα! Οι πιο σοβαρές διαφοροποιήσεις αφορούν θέματα επιπλοκών και θανατηφόρας έκβασης. Κυρίως σε ομάδες υψηλού κινδύνου πρέπει να υπάρχει ιδιαίτερη προσοχή όπως σε άτομα νεαρής ηλικίας 25-35 ετών, σε εγκύους, ηλικιωμένους και άτομα με προβλήματα ζαχαρώδους διαβήτη, σε καρδιοπαθείς, νεφροπαθείς, σε ανθρώπους με ανεπάρκειες του ανοσοποιητικού και καπνιστές. Άντε να δούμε τι θα τους φοβίσει να το κάψουν μαχαίρι αυτό το τσιγάρο επιτέλους.
Αν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα επιβάλλεται να γνωρίζουμε πως θα τα αντιμετωπίσουμε. Η Ελλάδα προνόησε και πήρε μέτρα. Ενίσχυσε το ρόλο της πρωτοβάθμιας περίθαλψης(οικογενειακό γιατρό) δεδομένου ότι μόνο 2% των κρουσμάτων θα χρειαστεί νοσοκομειακή περίθαλψη. Καθιέρωσε ειδικούς χώρους για τους μαθητές που θα εκδηλώσουν συμπτώματα, τηλεφωνική και διαδικτυακή ενημέρωση ακόμα και εκπαιδευτική τηλεόραση που θα εκπέμπει εξ αποστάσεως μάθημα σε τηλεόραση και διαδίκτυο. Τι άλλο να κάνουν κι αυτοί οι έρμοι. Παράλληλα δημιουργήθηκαν τρία εμβόλια. Το ένα από αυτά δυστυχώς προκάλεσε παρενέργειες κυρίως σε παιδιά. Είναι λογικό όμως να καταγράφονται τέτοια γεγονότα αφού τα εμβόλια δεν έχουν δοκιμαστεί αρκετά. Με αυτό το αρνητικό κλίμα χάνουμε και εμείς την εμπιστοσύνη μας.
Ταυτόχρονα όμως με τη βοήθεια της πολιτείας και με τη δική μας υπευθυνότητα κάτι μπορεί να γίνει. Είναι απαραίτητο να ακολουθούμε τα μέτρα πρόληψης για το δικό μας καλό. Να πλένουμε δηλαδή με ζεστό νερό και σαπούνι τα χέρια μας, να καλύπτουμε το στόμα και τη μύτη με χαρτομάντιλο και να το πετάμε στον κάδο απορριμμάτων. Αν δεν έχουμε χαρτομάντιλο, μη μου ανησυχείτε θα φτερνιστούμε στον αγκώνα μας. Επίσης πρέπει να αποφεύγουμε το συνωστισμό. Πράγμα που είναι ανέφικτο για μας του μαθητές ειδικά το πρωί που ερχόμαστε σχολείο με την αστική στην οποία ο ένας είναι κυριολεκτικά πάνω στον άλλον. Άσχετο, αλλά δεν μπορεί να γίνει κάτι επιτέλους με αυτό από το δήμο ή το αστικό ΚΤΕΛ;
Αν εκτελέσουμε τα παραπάνω υπάρχει περίπτωση να νικήσουμε την πανδημία του φόβου. Α, και να μην ξεχνάμε να κάνουμε την προσευχή μας…


Σύνταξη:Ελένη Καλλιώρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου